Ludzki mózg, obsługując nasze możliwości poznawcze, dysponuje niezwykłymi możliwościami, nawet sztuczkami, ale nadzorując większość naszych czynności fizycznych i umysłowych, rządzi się swoimi prawami. Tworzy skomplikowane schematy, scenariusze i sposoby, poprzez które dokonuje się akt poznawczy. Często decyduje o tym, co jest potrzebne, a co nie, w widzeniu często dobudowując to, czego nie ma, po to, aby obraz był całościowy. Brak zdolności koncentracji, skupiania uwagi oraz wygodne, nawykowe korzystanie ze schematów widziane są tu jako błąd poznawczyutrudniający poznanie przedmiotu. Warunkiem rozpoznania ukrytej treści spikselowanego obrazu jest dość duża odległość widza od obiektu. Dopiero wtedy, dzięki swojej zdolności dopowiadania, mózg rozpoznaje znaną mu formę.
Większość przedstawionych tutaj prac odwołuje się do zasad dwójni oraz ma w sobie odniesienie do symetrii. Dwa światy, dwa elementy, dwie jakości, dwie zasady, dwa działania, które poszukują siebie, aby odnaleźć się w jedności.