„Gra” to instalacja mówiąca o tym, co się dzieje w naszym umyśle w zetknięciu z rzeczywistością społeczną, która jawi się nam jako transakcja pomiędzy „ja” i „świat”. W tej pracy prezentuję dziecięcą Grę w Klasy, inaczej w Chłopka (formą przypominającą postać człowieka), która jest umieszczona na ścianie, czyli w pionie, podczas gdy normalnie realizowana jest na ziemi (w poziomie). Matryca pozioma pozwalała uczestnikowi wejść w strukturę i zasady tej gry. Czy umieszczenie gry w pionie, co uniemożliwia jej realizację, pozwoli na jej rozpoznanie i refleksję nad grami, w które gramy ze sobą i światem. Czy zdecydujemy się na jej kontynuowanie w wymiarze wirtualnym, czyli jej poziomym odbiciu?